10 Belangrijkste Prestaties van Eleanor Roosevelt

Eleanor Roosevelt (1884 – 1962) was een Amerikaans politica en activiste die van maart 1933 tot april 1945 als First Lady van de Verenigde Staten diende tijdens het presidentschap van haar man Franklin D. Roosevelt. Zij transformeerde de rol van de First Lady en gebruikte haar positie als platform voor haar sociaal activisme. Eleanor schreef o.a. een dagelijkse krantencolumn, hielp bij de oprichting van de National Youth Administration en vervulde haar rol op bedreven wijze tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog werd zij de eerste afgevaardigde van de V.S. bij de Verenigde Naties en zat zij het comité voor dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens opstelde. Eleanor Roosevelt leverde een immense bijdrage aan de bevordering van de rechten van de vrouw en pleitte voor rassengelijkheid. Hier zijn haar 10 belangrijkste prestaties en verwezenlijkingen.

#1 Ze werkte met het Rode Kruis tijdens de Eerste Wereldoorlog

In 1917, toen de Verenigde Staten de Eerste Wereldoorlog ingingen, werkte Eleanor Roosevelt met het Amerikaanse filiaal van het Rode Kruis, een humanitaire en rampen-hulporganisatie. Ze bemande de kantine van het Rode Kruis, serveerde voedsel aan soldaten die vertrokken van het Union Station in Washington en hield de boeken bij. Ze was vrijwilligster in het marinehospitaal, bezocht de gewonden en coördineerde de verzoeken om hulp van de gezinnen. Roosevelt was ook actief in het Comfort Committee van de Navy League, een organisatie waarin vrijwilligers truien, sokken en andere artikelen breien voor soldaten die in het buitenland dienen.

Eleanor Roosevelt in 1908

#2 Ze was actief betrokken bij de activiteiten van de WTUL en de LWV

In de jaren twintig werkte Roosevelt samen met de Women’s Trade Union League (WTUL). Ze zamelde fondsen in om de doelen van de WTUL te steunen: een 48-urige werkweek, minimumloon en de afschaffing van kinderarbeid. Ze was ook lid van het Legislative Affairs Committee van de League of Women Voters (LWV), een burgerlijke organisatie die was opgericht om het nieuwe vrouwenkiesrecht te steunen en vrouwen te helpen een grotere rol te spelen in openbare aangelegenheden. In deze periode werd Eleanor een invloedrijke leider in de Democratische Partij van de staat New York en won zij de steun van Democratische vrouwen voor haar echtgenoot Franklin D. Roosevelt.

Embleem van Women’s Trade Union League

#3 Eleanor richtte in 1927 de Val-Kill Industries op

In 1927 richtte Eleanor Roosevelt, samen met haar vriendinnen Nancy Cook, Marion Dickerman en Caroline O’Day, de Val-Kill Industries op. Zij en haar zakenpartners financierden de bouw van een kleine fabriek om aanvullende inkomsten te verschaffen aan plaatselijke boerenfamilies die meubels, tin en zelfgesponnen stoffen zouden maken volgens traditionele ambachtelijke methoden. Om in te spelen op de ontwerpbeweging van die tijd, bekend als Colonial Revival, werden de meeste Val-Kill producten gemodelleerd naar 18e-eeuwse vormen. Hoewel Val-Kill Industries niet de hoogten bereikte die Roosevelt ervan verwachtte, effende het wel de weg voor grotere New Deal initiatieven tijdens het presidentschap van haar man.

Butterfly Drop-Leaf Table gemaakt in de Val-Kill Shop (rond 1930)

#4 Eleanor Roosevelt veranderde de rol van de First Lady

In 1932 werd Franklin D. Roosevelt president van de V.S. Hij werd in 1936 herkozen en in 1940 ging hij op voor een derde termijn tegen de conventie in van maximaal twee termijnen. Hij won opnieuw en won ook de verkiezingen van 1944. De conventie van twee termijnen werd na zijn presidentschap in een wet omgezet. Eleanor Roosevelt was dus de langstzittende First Lady van de Verenigde Staten van maart 1933 tot de dood van FDR in april 1945. Vóór haar was de rol van de First Lady traditioneel beperkt tot huiselijkheid en het optreden als gastvrouw. Eleanor veranderde de rol en was actiever dan enige andere First Lady voor haar. Ze gebruikte haar positie als platform voor haar sociaal activisme en ging door met haar zakelijke agenda en haar toespraken.

President Franklin D. Roosevelt en First Lady Eleanor Roosevelt in 1941

#5 Zij was de eerste First Lady die een dagelijkse krantencolumn schreef

Als First Lady reisde Eleanor vaak door de VS om de omstandigheden te peilen waarin de Amerikanen leefden tijdens de Grote Depressie en hielp ze haar man bij het bedenken van oplossingen voor de problemen. Van 1935 tot 1962 schreef ze zes dagen per week een column in de krant, getiteld My Day. In haar column besprak ze onderwerpen als ras, vrouwen en belangrijke gebeurtenissen als Pearl Harbor, de drooglegging enz. Eleanor was de eerste First Lady die een dagelijkse krantencolumn schreef. Ze was ook de eerste echtgenote van een president die een maandelijkse column in een tijdschrift schreef, een wekelijks radioprogramma verzorgde en regelmatig persconferenties hield. In 1940 werd ze ook de eerste First Lady die sprak op een nationale partijconventie.

Deel van een artikel uit Eleanor Roosevelts vaste column My Day

#6 Eleanor speelde een sleutelrol bij de oprichting van National Youth Administration

Tijdens de Grote Depressie kampten Amerikaanse jongeren met veel problemen, zoals werkloosheid en het niet kunnen betalen van onderwijs. Roosevelt zag de noodzaak in van overheidsbemoeienis en fungeerde als de belangrijkste katalysator voor verandering. Zij werkte samen met het American Youth Congress (AYC) en speelde een belangrijke rol bij de oprichting van de National Youth Administration (NYA), een agentschap dat zich richtte op het bieden van werk en onderwijs aan Amerikanen tussen de 16 en 25 jaar. De NYA, die van 1935 tot 1943 actief was, hielp meer dan 4,5 miljoen Amerikaanse jongeren bij het vinden van werk, het volgen van een beroepsopleiding en het volgen van hoger onderwijs. Het speelde een belangrijke rol bij het in staat stellen van de Amerikaanse jeugd om bij te dragen aan de oorlogsinspanning en de Amerikaanse oorlogseconomie te stimuleren.

#7 Ze was een vooraanstaand activiste voor de rechten van vrouwen en Afro-Amerikanen

Eleanor Roosevelt was vocaal in haar steun aan de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging. Ze brak met precedentwerking door honderden Afro-Amerikaanse gasten uit te nodigen in het Witte Huis. Zij was een van de weinige stemmen in het Witte Huis die erop aandrong dat de voordelen gelijkelijk werden uitgebreid naar Amerikanen van alle rassen. Eleanor zette zich ook onvermoeibaar in voor de rechten van vrouwen. Zij moedigde haar man onder meer aan meer vrouwen op federale posten te benoemen, hielp werkende vrouwen aan betere lonen en hield talrijke persconferenties voor uitsluitend vrouwelijke verslaggevers, in een tijd dat vrouwen werden geweerd van persconferenties in het Witte Huis.

Eleanor Roosevelt met een Afro-Amerikaans kind in Detroit in 1935

#8 Ze speelde een actieve rol tijdens de Tweede Wereldoorlog, onder meer als voorzitter van het OCD

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1941 was Eleanor tot februari 1942 medevoorzitter van het Office of Civilian Defense (OCD). Het OCD was verantwoordelijk voor de coördinatie van maatregelen ter bescherming van de burgerbevolking zoals speciale brandbeveiliging en het uitvoeren van oorlogsdienstfuncties zoals kinderverzorging en gezondheidszorg. Ze bezocht de troepen op een morele opbouwende tournee, moedigde vrijwilligerswerk aan het thuisfront aan en pleitte voor een grotere rol voor vrouwen en Afro-Amerikanen in de oorlogsinspanning. Roosevelt steunde ook de immigratie van Europese vluchtelingen. Hoewel haar inspanningen op dit gebied meestal tevergeefs waren, wist ze in augustus 1940 met succes de status van politiek vluchteling te verkrijgen voor 83 Joodse vluchtelingen van de S.S. Quanza.

Eleanor Roosevelt, tijdens een rondreis door de Stille Zuidzee tijdens de Tweede Wereldoorlog, bezoekt een gewonde Amerikaanse marinier in 1943.Amerikaanse marinier in 1943

#9 Eleanor zag toe op het opstellen en aannemen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

Na de dood van Franklin D. Roosevelt in 1945 benoemde president Harry S. Truman Eleanor tot afgevaardigde bij de Verenigde Naties (VN). In april 1946 werd zij de eerste voorzitster van de voorlopige VN-Commissie voor de Rechten van de Mens. De commissie richtte een speciaal comité op voor de opstelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, dat werd voorgezeten door Roosevelt. De Universele Verklaring werd in 1948 door de Algemene Vergadering aangenomen. Hoewel zij niet juridisch bindend is, is de Verklaring sinds 1948 opgenomen in of van invloed geweest op de meeste nationale grondwetten. Zij heeft ook gediend als grondslag voor internationale wetten en verdragen. Het wordt beschouwd als een van de meest prominente prestaties van Eleanor Roosevelt.

Eleanor Roosevelt met de Mexicaanse versie van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

#10 Ze wordt gerangschikt onder de meest invloedrijke mensen van de twintigste eeuw

Roosevelt diende van 1946 tot 1953 als de eerste Amerikaanse vertegenwoordiger bij de Commissie voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties. In 1961 benoemde president John F. Kennedy haar tot voorzitter van de Commission on the Status of Women en zij bleef die functie bekleden tot kort voor haar dood in november 1962. De VN kende Roosevelt in 1968 postuum een van haar eerste prijzen voor de mensenrechten toe, als erkenning voor haar werk. In 1999 stond zij op de negende plaats in de top tien van Gallup’s lijst van meest bewonderde personen van de 20e eeuw. In datzelfde jaar werd Eleanor Roosevelt ook opgenomen in TIME magazine’s compilatie van de 100 meest invloedrijke mensen van de twintigste eeuw.

Eleanor Roosevelt op TIME Magazine Cover (1952)

Arthurdale

Een van Eleanor Roosevelt’s belangrijkste projecten als First Lady was de oprichting van een geplande gemeenschap in Arthurdale, West Virginia. Genoemd naar de voormalige eigenaar van het land Richard Arthur, begon het werk in 1933. Het plan was om verarmde mensen te helpen economisch zelfvoorzienend te worden door zelfvoorzienende landbouw, handwerk en een fabriek. Roosevelt was een fervent fondsenwerver voor de gemeenschap en besteedde het grootste deel van haar eigen inkomen aan het project. Arthurdale werd echter steeds afhankelijker van hulp van buitenaf. Het project werd in 1941 opgegeven en de V.S. verkocht haar laatste bezittingen in de gemeenschap met verlies. Hoewel het Arthurdale-experiment algemeen als een mislukking wordt beschreven, beschouwden de bewoners de stad als een “utopie” vergeleken met hun vroegere omstandigheden en velen werden weer economisch zelfvoorzienend.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.